Sinds 1 januari maakt de Gecombineerde Leefstijlinterventie (GLI) deel uit van het basispakket van de zorgverzekering. Dit leefstijlcoachingsprogramma van 2 jaar begeleidt mensen met obesitas naar gezonde gewoontes. De contractering van zorgverzekeraars met leefstijlcoaches verloopt echter nog niet overal soepel en sommige zorgverzekeraars bieden volgens de Beroepsvereniging Leefstijlcoaches Nederland (BLCN) een te lage vergoeding. Daardoor staan gemotiveerde deelnemers al een paar weken in de wacht. De BLCN adviseert vandaag zijn leden om waar mogelijk te starten en binnen het programma expliciet de zorgverzekeraars te bedanken die wél een kostendekkende vergoeding bieden.
Veel bij de BLCN geregistreerde leefstijlcoaches willen graag starten met het CooL programma (een erkende GLI) en hebben een groeiende lijst belangstellenden voor deelname. Door het uitblijven van contracten met Zilveren Kruis en niet kostendekkende vergoedingen die in de contracten van CZ en VGZ worden aangeboden, is er echter een wachttijd van onbepaalde duur ontstaan voor alle deelnemers. De drie grootste zorgverzekeraars zijn immers doorslaggevend voor het kostendekkend krijgen van de programma’s.
Leefstijlcoaches focussen zich altijd op wat er wél kan, vandaar dat de BLCN er voorstander is om op zoveel mogelijk plaatsen van start te gaan met de GLI. In dit eerste jaar nemen de leefstijlcoaches daarmee in het belang van de deelnemers en van de zorgverzekeraars die het programma volledig vergoeden, het risico om onder de kostprijs te werken. Ze maken dat ook expliciet door, zo lang als de kortingen en moeizame contractering voortduren, in elke derde en zesde bijeenkomst van het jaarprogramma te starten met de volgende mededeling: “Deze bijeenkomst wordt je aangeboden door de zorgverzekeraars Zorg & Zekerheid, Menzis, ONVZ en ENO. De drie grootste zorgverzekeraars bieden geen kostendekkende vergoeding voor dit programma. Dankzij de genoemde verzekeraars en onze eigen investeringen kunnen we het toch aanbieden.”
In Nederland hebben zorgverzekeraars de ruimte om te beslissen met wie ze een contract aangaan voor het verlenen van zorg en tegen welke tarieven dat gebeurt. Is er geen contract tussen zorgverzekeraar en zorguitvoerder, dan ontstaat ‘ongecontracteerde zorg’. Die kan alleen volledig worden gedeclareerd als de verzekerde een restitutiepolis heeft en zelf zijn facturen indient. De meeste Nederlanders hebben echter een naturapolis, waarbij de zorgverlener rechtstreeks factureert aan de zorgverzekeraar tegen het gecontracteerde bedrag. Kiest de verzekerde voor een ongecontracteerde aanbieder, dan krijgt hij niet het gehele bedrag vergoed (meestal 65-75%). De GLI is bewust buiten het eigen risico gehouden om te zorgen dat ook mensen met een laag inkomen kunnen deelnemen. Dat een groot deel van de verzekerden 25-35% zelf zou moeten betalen vanwege het uitblijven van reële contracteringsafspraken, is daarmee in tegenstrijd.
